Altijd wordt mijn pen ‘geleend’

Ik heb een tijdje terug mijn pen laten graveren. Het was een heel erg fijne Parker pen die ik nog heb gekregen van mijn vorige baas toen ik het bedrijf verliet.  Ik ben enorm gehecht aan mijn pen, maar mijn nieuwe collega’s leenden hem om de haverklap, en dat maakte dat ik hem nogal eens kwijt was. Ik vond hem op de meest vreemde plekken in het bedrijf terug. In de kantine, in de la van een collega, en zelfs al eens op het toilet. Ga je dan, als vrouw, het mannentoilet in, om je favoriete pen te zoeken. Maar het allerergste was toen een collega hem had, en ik hem vroeg om me mijn pen terug te geven. Hij beweerde gewoon glashard dat het niet mijn pen was, en dat hij die de dag ervoor had gekocht bij een zaakje in de stad. Nou ben ik daar gaan checken en bleken ze die pennen helemaal niet te verkopen. Dus toen moest ie hem wel teruggeven natuurlijk. Dus gelukkig hoefde ik niet al te lang zonder mij pen.
Maar goed, om maar gewoon van het gedoe af te zijn heb ik mijn naam er in laten graveren. Mocht er dan ooit nog twijfel ontstaan over wie de eigenaar van de pen is, dan kan ik aantonen dat ik dat ben. Ondertussen heb ik mijn baas maar een mail gestuurd met de vraag of hij niet wat extra budget had om voor alle collega’s ook zo’n pen te kopen, zodat ik mijne minder vaak hoef op te zoeken. Dat zou zeker ten goede komen aan mijn productiviteit. Ik wacht nog op antwoord.

Comments are closed.